Θέλω να πιστεύω πως δεν είμαι ο μόνος άνθρωπος σ’ αυτό τον κόσμο που πιάνει τον εαυτό του να κοιτάζει κάτι αλλά να μη βλέπει. Αυτό σκεφτόμουν προχθές τη στιγμή που έβλεπα το σκιτσάκι που είχε ετοιμάσει η Google για τη γιορτή της μητέρας. Πολλές φορές, κυρίως επειδή είμαι μόνιμα συνδεδεμένη στο λογαριασμό μου της Google κι έχω προσαρμόσει την επιφάνεια εργασίας βάζοντας φωτο της επιλογής μου, δεν πατάω τα 4 χρωματιστά ζωηρά σφαιρίδια που βρίσκονται πάνω δεξιά από το λογότυπο της εταιρίας.
Κι όμως, κάποια από αυτά έχουν μεγάλο καλλιτεχνικό ενδιαφέρον. Έτσι, χθες αποφάσισα να μπω στη διαδικασία και να τα ψάξω λίγο περισσότερο. Δεν θα προσποιηθώ πως ανακάλυψα την Αμερική (και κάτι μού λέει πως πολλοί από εσάς έχετε ήδη γίνει Κολόμβοι πολλοί πριν από ‘μένα) αλλά ως συνήθως δεν μπορώ παρά να μοιραστώ μαζί σας αυτά που με εντυπωσίασαν. Το πρώτο που έμαθα είναι πως όλα αυτά τα σκιτσάκια που τροποποιούν το λογότυπο της Google λέγονται doodles (Μη γελάτε! Εγώ τώρα το έμαθα! – Οκ, γελάστε… είναι λίγο αργά αλλά κάλλιο αργά παρά αργότερα παραφράζοντας την παροιμία και οικειοποιούμενη τον τίτλο της ομώνυμης ταινίας). Εκτός από την ονομασία τους έμαθα και τα εξής:
Τι είναι τα doodles;
Τα doodles (σκετσάκια) είναι οι διασκεδαστικές, απρόσμενες και ορισμένες φορές αυθόρμητες αλλαγές που πραγματοποιούνται στο λογότυπο της Google για να γιορτάσουμε αργίες, επετείους και τον βίο διάσημων καλλιτεχνών, πρωτοπόρων και επιστημόνων.
“Πώς προέκυψε η ιδέα για τα σκετσάκια;
Το 1998, όταν ακόμα η Google δεν είχε γίνει ανώνυμη εταιρεία, η ιδέα των σκετς γεννήθηκε όταν οι ιδρυτές της εταιρείας, ο Larry και ο Sergey, πειραματίστηκαν με το εταιρικό λογότυπο για να δηλώσουν τη συμμετοχή τους στο φεστιβάλ Burning Manστην έρημο της Νεβάδας. Τοποθέτησαν ένα σκίτσο μιας μορφής από ξύλα πίσω από το δεύτερο "o" στη λέξη Google. Το αναθεωρημένο λογότυπο προοριζόταν ως αστείο μήνυμα για τους χρήστες Google ότι οι ιδρυτές της εταιρείας βρίσκονταν "εκτός γραφείου". Αν και το πρώτο σκετσάκι ήταν σχετικά απλό, αποτέλεσε τη γένεση της ιδέα της διακόσμησης του εταιρικού λογοτύπου για τον εορτασμό αξιοσημείωτων γεγονότων.”
Περισσότερα στοιχεία για τις πηγές έμπνευσης και τους συντελεστές μπορείτε να βρείτε εδώ.
Όπως θα παρατηρήσετε ακολουθούν αρκετά doodles, άλλα με έντονο καλλιτεχνικό ενδιαφέρον και άλλα με λιγότερο. Σίγουρα, όμως, καθένα από αυτά είναι μια ξεχωριστή δημιουργία. Όσο για το πώς έφτασα στην επιλογή μόνο αυτών; Μα νομίζω πως μ’ έχει ήδη προδώσει ο τίτλος της ανάρτησης. Πρόκειται για doodles τα οποία επιστρέφονται ως απάντηση σε λέξεις-κλειδιά όπως library, book, literature, poet, poetry, writer, author. Η Google, όταν αναφέρεται στην έκθεση με τα Doodles την χαρακτηρίζει Μουσείο. Συνεπώς, αν οι τεκμηριωτές τους έχουν κάνει καλή δουλειά με τη σήμανση (tagging) των “εκθεμάτων” τα ακόλουθα είναι όλα τα doodles που υπάρχουν σχετικά με θέματα που περιγράφονται από τις προαναφερθείσες λέξεις. Περνώντας το ποντίκι σας πάνω από τις εικόνες θα δείτε το γεγονός για το οποίο δημιουργήθηκε. Με Ctrl+click πάνω στην εικόνα, όμως, θα μεταφερθείτε στο χώρο που “φιλοξενείται το μουσειακό έκθεμα” που επιλέξατε (έτσι για να μπερδέψουμε και λίγο τις παραδοσιακές έννοιες με τις καινούριες). Ελπίζω να το διασκεδάσετε (εμένα το αγαπημένο μου είναι το τελευταίο)!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου