2011-07-12

Ένα poke παραπάνω στην κόντρα Βιβλιοθηκονόμων και Εκπαιδευτικών Υπευθύνων Σχολικών Βιβλιοθηκών

Διαβάζοντας στο Greek Libraries μια ανάρτηση της κυρίας Πιτούλη, εκπαιδευτικού υπευθύνου σε σχολική βιβλιοθήκη, έπεσα πάνω σε ένα παλιότερο post της για την “μεταξύ μας κόντρα”. Κατ’ αρχάς, ένιωσα μια μικρή έκπληξη, καθώς ποτέ δεν είχα νιώσει εχθρικά προδιατεθειμένη προς τους εκπαιδευτικούς που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στις σχολικές βιβλιοθήκες. Μετά σκέφτηκα πως ίσως να υφίσταται η κόντρα και απλά εγώ να μην το βλέπω έτσι. Προσπερνώντας, λοιπόν, την αρχική απορία, (και γνωρίζω αρκετά καλά ελληνικά ώστε να ξέρω πως η φράση αυτή αποτελεί σχήμα οξύμωρο) είπα να πάω παρακάτω. Έμαθα, λοιπόν, πως η κυρία Πιτούλη είναι μια αξιοπρεπής κυρία που δεν ασχολείται με σχόλια ανωνύμων εκτός από τις φορές που αποφασίζει να ασχοληθεί τελικά. Θεωρεί πως κάποιοι βιβλιοθηκονόμοι δεν έχουν το αίσθημα της αιδούς.

Δε διαφωνώ με τ’ ότι η ανωνυμία δεν τιμά κανέναν. Συμφωνώ πως η άποψη κάποιου αποκτά μεγαλύτερη βαρύτητα όταν την υπογράφει. Το έχω πει άλλωστε πολλές φορές και όλοι γνωρίζετε πως αυτός είναι και ο λόγος που υπογράφω όλα μου τα post. Ακόμα, δε διαφωνώ απόλυτα με την ιδέα κάποιων συναδέλφων που υποστηρίζουν την άποψη ότι όντως μπορεί να υπάρχουν σχολικές βιβλιοθήκες στις οποίες οι υπεύθυνοι καθηγητές επέλεξαν τη διεκδίκηση της θέσης με την προσδοκία να λουφάρουν. Δεν ξέρω αν αυτό είναι πραγματικά εφικτό και φυσικά δε θα μπορούσα να το πω γενικά για όλους. Όπως υπάρχουν βιβλιοθηκονόμοι που λουφάρουν σε βιβλιοθήκες (και μπορείτε συνάδελφοι να διαφωνήσετε όσο θέλετε μαζί μου), έτσι υπάρχουν και καθηγητές στις σχολικές βιβλιοθήκες αλλά και επαγγελματίες σε όλους τους κλάδους που λουφάρουν. Είναι θέμα ανθρώπου και όχι επαγγελματικής ομάδας. Η ευσυνειδησία και η αξιοπρέπεια δεν είναι ιδιότητες που προσκτώνται στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και κατ’ επέκταση δεν ορίζονται από το πτυχίο και τις περγαμηνές του καθενός. Θα ήθελα να ενημερώσω την κυρία Πιτούλη, πως δεν υπάρχουν μόνο εκπαιδευτικοί με ένα ή δύο πτυχία και μεταπτυχιακό αλλά υπάρχουν και βιβλιοθηκονόμοι. Υπάρχουν ακόμη, οι εκπαιδευτικοί εκείνοι που αντιμετώπισαν την αγάπη τους για τη βιβλιοθήκη με την απολύτως υπεύθυνη στάση που τους ώθησε στη λήψη ενός δεύτερου πτυχίου ή μεταπτυχιακού στη βιβλιοθηκονομία / επιστήμη της πληροφόρησης.

Τώρα, σε ό,τι αφορά την ύπαρξη της κόντρας αυτής καθαυτής, για ’μένα είναι συνολικά μια ανοησία. Το πρόβλημα είναι πολιτικό και έγκειται στις ακόλουθες παραμέτρους:

1. Είναι γεγονός πως ο αριθμός των εκπαιδευτικών πλεονάζει και οι βιβλιοθήκες έδωσαν την ευκαιρία στην πολιτεία να αξιοποιήσει κάποιους απ’ αυτούς στις βιβλιοθήκες. Ταυτόχρονα, ο αριθμός των εκπαιδευτικών είναι τόσο μεγάλος που σε μια ψηφοθηρική θεώρηση του θέματος, είναι προφανές ποιος κλάδος από τους δύο (καθηγητές vs βιβλιοθηκονόμοι) συμφέρει να εξυπηρετηθεί.

2. Οι σχολικές βιβλιοθήκες όλου του κόσμου στελεχώνονται τόσο με καθηγητές όσο και με βιβλιοθηκονόμους. Και μάλιστα, στο εξωτερικό, όπου η επιστήμη της πληροφόρησης είναι κατά κανόνα αντικείμενο μεταπτυχιακών σπουδών, δεν θα μπορούσε εύκολα σε μια σχολική βιβλιοθήκη να σταθεί ένας βιβλιοθηκονόμος χωρίς γνώσεις παιδαγωγικής ούτε και ένας εκπαιδευτικός χωρίς γνώσεις πληροφόρησης.

Συνεπώς, κατ’ εμέ, δεν έπρεπε να μιλάμε για κόντρα ανάμεσα σε βιβλιοθηκονόμους και καθηγητές υπεύθυνους των σχολικών βιβλιοθηκών αλλά για κόντρα της πολιτείας και της πολιτικής για τις σχολικές βιβλιοθήκες με το εμπλεκόμενο ανθρώπινο δυναμικό, δηλαδή εκπαιδευτικούς και βιβλιοθηκονόμους από κοινού. Γιατί εμένα, αυτό που μ’ ενδιαφέρει είναι πραγματικά η ένταξη της βιβλιοθήκης στην φιλοσοφία του εκπαιδευτικού μας συστήματος και όχι τα ξεκατινιάσματα μεταξύ ανωνύμων και μη.

Α!!! Και για να μην το ξεχάσω, ίσως να ήταν καλό και χρήσιμο κάποιοι από τους πραγματικά πολύ άξιους καθηγητές, με το εξαίρετο ήθος και την κατάρτιση να επιστρέψουν στις σχολικές αίθουσες γιατί οι μαθητές που επισκέπονται τη δημοτική βιβλιοθήκη στην οποία εργάζομαι, πραγματικά χρειάζονται τα φώτα και την καθοδήγησή τους. Τουλάχιστον, έτσι, θα αποφευχθεί και η δημιουργία νέων ανωνύμων που θα μπαίνουν “άκριτα σε σχολές”, ή θα τους “τάζουν λαγούς με πετραχήλια”.

Αυτά και καλή δύναμη με τη ζέστη!