Η χρήση του Διαδικτύου είναι μια από τις βασικές πηγές στις ανατρέχουν οι φοιτητές για την εκπόνηση εργασιών. Η δυνατότητα που παρέχει το Διαδίκτυο για άμεση πρόσβαση σε αρχεία κυβερνητικών οργανισμών, σε πανεπιστημιακές εκδόσεις και σε επιστημονικές βάσεις ινστιτούτων και οργανισμών από όλο τον κόσμο, έχει ως αποτέλεσμα να αποτελεί μια από τις πιο εύχρηστες πηγές πληροφόρησης για τους φοιτητές. Αλλά, μαζί με την πληθώρα των αξιόλογων πηγών, το Διαδίκτυο διαθέτει αναρίθμητες άλλες ιστοσελίδες με ανακριβείς, υποκειμενικές και κατευθυνόμενες πληροφορίες προερχόμενες από ιδιώτες, εμπορικές εταιρείες ή αμφιβόλου ποιότητας και προθέσεων ομάδων ανθρώπων.
Η έννοια της ποιότητας, γενικότερα, της πληροφορίας μπορεί εύκολα να αναγνωριστεί αλλά είναι δύσκολο να καθοριστεί. Και αυτό γιατί υποκειμενικοί παράγοντες, όπως η καταλληλότητά της, διαφέρουν από χρήστη σε χρήστη. Η εκπαίδευση των χρηστών στην αποτελεσματική αξιολόγηση και χρήση διαδικτυακών πηγών αποτελεί ένα σημαντικό στόχο για το προσωπικό μιας ακαδημαϊκής βιβλιοθήκης που θέλει να προσφέρει σύγχρονες υπηρεσίες στο κοινό της. Αυτό συμβαίνει γιατί οι πανεπιστημιακοί φοιτητές πολλές φορές εμφανίζονται να παρουσιάζουν δυσκολία στην διαδικασία αναζήτησης και εύρεσης ποιοτικής πληροφορίας γιατί συχνά δεν αντιλαμβάνονται ποιες είναι οι πηγές μιας τέτοιας πληροφορίας και που να τις βρουν Head (2007). Το Διαδίκτυο, εντούτοις, αποτελεί μια από τις πιο εύκολα προσβάσιμες για αυτούς πηγή πληροφόρησης και σε αυτό καταφεύγουν συχνά για την πραγματοποίηση των διαφόρων ερευνητικών και ανατεθειμένων εργασιών κατά την διάρκεια των σπουδών τους. Το ερώτημα που μας απασχολεί σ΄ αυτή την εργασία, όμως, είναι πως οι φοιτητές αξιολογούν την ποιότητα αυτών των διαθέσιμων μέσω του Διαδικτύου πηγών. Συμφώνα με σχετική έρευνα του Ucak (2007), οι φοιτητές του τμήματος της σχολής Διοίκησης Πληροφορίας αξιολογούν κατά φθίνουσα σειρά τις πηγές (Γράφημα 1) του Διαδικτύου ανάλογα με το κατά πόσο είναι:
1. Εύκολα προσβάσιμες
2. Σχετικές με την εργασία τους
3. Ενημερωμένες
4. Ολοκληρωμένες και καθοδηγημένες ή εάν
5. Παρέχουν οπτικοακουστικό υλικό
Γράφημα 1: Αξιολόγηση Πηγών (Πηγή: Ucak, 2007)
Η πλειοψηφία των παραπάνω φοιτητών συνηθίζουν να αναζητούν πληροφορία μέσω μηχανών αναζήτησης, κυρίως Google, Alta Vista και MSN και σε ένα μικρότερο ποσοστό μέσω Netbul.com, τουρκικής προέλευσης γενική μηχανή αναζήτησης. Το ενδιαφέρον στην συγκεκριμένη περίπτωση χρηστών είναι ότι εάν και είναι φοιτητές με ειδίκευση στην πληροφόρηση μόνο ένα μικρό ποσοστό τους χρησιμοποιεί την ιστοσελίδα της βιβλιοθήκης τους για ανάκτηση πληροφοριών.
Οι Liu and Huang, επίσης, σε ανάλογη έρευνα τους παρουσιάζουν πιο συγκεκριμένα τα κριτήρια για τον έλεγχο της αξιοπιστίας των διαδικτυακών πληροφοριακών πόρων. Είναι ενδιαφέρον ότι οι φοιτητές, τόσο οι προπτυχιακοί όσο και οι πτυχιούχοι, συμφωνούν σ’ αυτή την έρευνα στα τρία παρακάτω ως τα σημαντικότερα κριτήρια για την αξιολόγηση ενός διαθέσιμου μέσω Διαδικτύου τεκμηρίου. Συγκεκριμένα, ένα επιστημονικό άρθρο θεωρείται από αυτούς ότι είναι αξιόπιστο εάν:
· Παρέχει βιβλιογραφικές παραπομπές,
· Διατίθεται μέσω μιας αξιόπιστης σελίδας και
· Συγχρόνως διατίθεται και σε έντυπη μορφή.
Ειδικότερα, οι φοιτητές, στην προσπάθειά τους να βρουν αξιόλογη πληροφόρηση, χρησιμοποιούν κριτήρια άλλοτε υποκειμενικά και άλλοτε αντικειμενικά. Υποκειμενικά θεωρούνται τα κριτήρια που αφορούν πχ. στο συγγραφικό ύφος του συγγραφέα ενός επιστημονικού άρθρου και αντικειμενικά αυτά που πραγματεύονται την αναγνωσιμότητα μιας διαδικτυακής πηγής πληροφόρησης.
Γράφημα 2: Κριτήρια αξιολόγησης (Πηγή: Liu and Huang, 2005)
Από το παραπάνω γράφημα (Γράφημα 2) συμπεραίνουμε ότι τα κριτήρια, γενικότερα, που χρησιμοποιούν οι φοιτητές για την αξιολόγηση του Διαδικτύου δεν διαφέρουν κατά πολύ από τα ανάλογα της αξιολόγησης του έντυπου υλικού. Δηλαδή, η αξιοπιστία του ιδρύματος που φιλοξενεί την ιστοσελίδα, η φήμη του συγγραφέα και το περιεχόμενο είναι τα τρία βασικά τους κριτήρια. Το γράφημα, επίσης, δείχνει ότι οι πτυχιούχοι ενδιαφέρονται περισσότερο για το περιεχόμενο της πληροφορίας και το ύφος του κειμένου σε αντίθεση με του προπτυχιακούς που προσελκύονται από τη γενική εμφάνιση της ιστοσελίδας και τα σχόλια που τυχόν υπάρχουν από τους επισκέπτες της.
Παράλληλα, η αξιοπιστία ενός τεκμηρίου αξιολογείται με βάση την αναγνωσιμότητα και αναγνωρισιμότητα του ή/και των συγγραφέων του, την ύπαρξη ή μη πινάκων και γραφημάτων, την ύπαρξη διασυνδέσεων που δεν αντιστοιχούν σε υπαρκτές ή δεν περιέχουν πια το ίδιο περιεχόμενο, την καλή δομή και παρουσίαση του περιεχομένου, την προβολή φωτογραφίας του συγγραφέα και την εμφάνιση στατιστικών ποσοστών επισκεψιμότητας της ιστοσελίδας από την οποία διατίθενται. Επίσης, σημαντική είναι η καταγραφή των αντιλήψεων των φοιτητών για το τι χαρακτηρίζουν ως αναξιόπιστη πληροφορία. Στηριζόμενοι στην προαναφερθείσα έρευνα, η πλειοψηφία των φοιτητών θεωρεί ότι ένα τεκμήριο έχει μικρότερη αξιοπιστία όταν:
§ Είναι κακογραμμένο και συμπεριλαμβάνει αναφορές του συγγραφέα σε πρώτο πρόσωπο ενικού π.χ. «Εγώ πιστεύω ότι…», ή «Σύμφωνα με την γνώμη μου…».
§ Οι αντιλήψεις του συγγραφέα διαφοροποιούνται από εκείνες του φοιτητή.
§ Περιλαμβάνει διαφημιστικές καταχωρήσεις και διασυνδέσεις σε αμφισβητούμενες ή εμπορικές σελίδες.
§ Είναι ανυπόγραφο ή δεν παρέχει βιογραφικά στοιχεία συγγραφέα.
§ Η ιστοσελίδα φιλοξενίας του δεν έχει ανανεωθεί πρόσφατα, χαρακτηρίζεται από χαμηλή αναγνωσιμότητα και είναι προφανής η απουσία επαρκούς ενημέρωσης για τους δημιουργούς της.
§ Το περιεχόμενο του κείμενου και οι απόψεις του συγγραφέα του κρίνονται υπερβολικά και χωρίς αντικειμενική βάση.
§ Ο συγγραφέας ή ο οργανισμός που τον χορηγεί θα μπορούσε να ωφεληθεί οικονομικά από τα αποτελέσματα της δημοσίευσης του τεκμηρίου.
§ Οι θεωρίες που παρουσιάζονται δεν τεκμηριώνονται επιστημονικά ούτε υποστηρίζονται από επαρκή δεδομένα ή το περιεχόμενο τους διαφέρει κατά πολύ από άλλες έγκυρες και ήδη γνωστές στον φοιτητή πηγές πληροφόρησης.
Εν γένει, βέβαια, οι φοιτητές δεν χρησιμοποιούν μόνο το Διαδίκτυο για την έρευνα τους και την δημιουργία εργασιών. Η Head (2007) υποστηρίζει ότι η πλειοψηφία τους αρχικά αναζητεί πληροφορία στις σημειώσεις του σχετικού μαθήματος και στη συνέχεια, χρησιμοποιεί την ιστοσελίδα της βιβλιοθήκης του πανεπιστημίου τους για έρευνα μέσω των συνδρομών των on-line ακαδημαϊκών περιοδικών. Ενώ, σε ένα μικρότερο αλλά σημαντικό ποσοστό καταφεύγει σε γενικές μηχανές αναζήτησης, όπως, Google, Yahoo και τέλος στην Wikipedia. Παρόλα αυτά, όταν καταφεύγουν στο Διαδίκτυο η χρήση του παρουσιάζει προβλήματα, καθώς τα αποτελέσματα της αναζήτησής τους δεν είναι τόσο καρποφόρα όσο θα ήταν αυτά που προκύπτουν από την καθοδηγητική υποστήριξη έρευνας που θα μπορούσε να τους παρέχει η άμεση επικοινωνία με τους καθηγητές τους , του ειδικούς επιστήμονες της πληροφόρησης και η πλούσια συλλογή μιας καλά οργανωμένης σελίδας ακαδημαϊκής βιβλιοθήκης.
Η Metzger (2003), ακόμη, συμπεραίνει από σχετική της έρευνα ότι οι φοιτητές αναπτύσσουν μια στρατηγική για την επαλήθευση της αξιοπιστίας των ηλεκτρονικών πηγών, η οποία έχει τα ακόλουθα στάδια:
- Έλεγχος για την ενημερότητα των στοιχείων που αναφέρονται.
- Έλεγχος για την ακρίβεια της πληροφορίας.
- Εξέταση εάν τα στοιχεία που αναφέρονται είναι απλά γνώμες ή απόψεις του συγγραφέα.
- Αντιπαραβολή των πληροφοριών που παρέχονται με άλλες πηγές πληροφόρησης.Εξέταση των πιθανών προθέσεων του συγγραφέα για την συγγραφή του άρθρου.
- Εξέταση της ταυτότητας του συγγραφέα και επιβεβαίωση των προσόντων του.
- Έλεγχος του εάν περιλαμβάνονται στο άρθρο στοιχεία επικοινωνίας με τον συγγραφέα
- Έλεγχος του εάν υπάρχει ένδειξη ότι το άρθρο έχει περάσει από διαδικασία αξιολόγησης από επιστημονική επιτροπή (peer-review)
Σε μια γενικότερη έρευνα, επίσης, περί των αντιλήψεων για τη χρήση των ηλεκτρονικών πηγών μεταξύ 396 προπτυχιακών ή μεταπτυχιακών φοιτητών από διάφορες χώρες (Αυστραλία, Ινδία, Ηνωμένο Βασίλειο, Καναδάς και Αμερική) που διενεργήθηκε από την OCLC (2005) φαίνεται ότι η προσωπική γνώση και αντίληψη του χρήστη είναι από τους σημαντικότερους παράγοντες αξιολόγησης μιας πηγής (Πίνακας 2).
Παράγοντας Αξιολόγησης | Ποσοστό φοιτητών |
Προσωπική γνώση/κοινή λογική | 83% |
Υπόληψη/Αναγνώριση ιστοσελίδας οργανισμού ή εταιρείας | 69% |
Αποτέλεσμα διασταυρούμενης παραπομπής | 71% |
Προέρχεται από πηγή εμπιστοσύνης | 68% |
Επαγγελματική εμφάνιση ιστοσελίδας | 42% |
Όνομα/αναγνωρισιμότητα συγγραφέων | 46% |
Υποχρέωση πληρωμής | 2% |
Άλλος | 3% |
Πίνακας 2. Παράγοντες καθορισμού έγκυρης πληροφορίας (Πηγή: Perceptions of Libraries and Information Resources, OCLC, 2005, ερώτηση 725).
Οι γενικές μηχανές αναζήτησης και συγκεκριμένα η Google παρατηρείται ότι τείνουν να αντιλαμβάνονται ως ένα σύμβολο ανταγωνισμού για τις ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες καθώς έχουν δημιουργήσει μια γενιά ερευνητών που διαλέγουν τις απλές τους φόρμες αναζήτησης σε αντιπαράθεση με τους σύνθετους καταλόγους των βιβλιοθηκών. Εάν και οι μηχανές αυτές έχουν συμβάλει στην γρήγορη και αποδοτική ανάκτηση πληροφοριών, έχουν επίσης δημιουργήσει την πεποίθηση στους χρήστες ότι όλη η πληροφορία μπορεί να αναζητηθεί και ανακτηθεί κυρίως εκεί. Πολλοί ερευνητές προσπαθούν να αναζητήσουν τα αίτια αυτής της συμπεριφοράς και συνάμα να ανακαλύψουν το κατά πόσο μπορούν οι μηχανές αυτές να αντικαταστήσουν τους on line καταλόγους και βιβλιογραφικές βάσεις δεδομένων των βιβλιοθηκών. Οι Brophy και Bawden (2005) πραγματοποίησαν σχετική έρευνα, με στόχο να αξιολογήσουν την αξία, την δύναμη και τις αδυναμίες αυτών των δύο διαφορετικών συστημάτων αναζήτησης πληροφορίας. Χρησιμοποιώντας μια ομάδα φοιτητών, δημιούργησαν ένα σύνολο από 4 ερωτήματα διαφορετικών επιστημονικών κλάδων, τα οποία έπρεπε να απαντηθούν με χρήση είτε της Google είτε μέσω του πληροφοριακού συστήματος μιας βιβλιοθήκης.
Οι απαντήσεις στα ερωτήματα θα αναλύονταν κάτω υπό το πρίσμα της ποιότητας των συμφραζομένων και του περιεχομένου των πόρων. Με αυτά εννοούν:
Συμφραζόμενα
- Σχετικότητα. Είναι ο πόρος κατάλληλος για τη χρήση/χρήστες;
- Καθιέρωση. Ποιός είναι υπεύθυνος για τον πόρο;
- Προέλευση. Έχει σταθερότητα και διάρκεια;
- Αντικειμενικότητα. Παρέχει μια ισορροπημένη και αξιολογημένη άποψη;
Περιεχόμενο
- Εγκυρότητα. Είναι η πληροφορία σύγχρονη και ενημερωμένη;
- Ακρίβεια. Πόσο ακριβής είναι η πληροφορία που παρέχεται;
- Κάλυψη. Είναι ο πόρος περιεκτικός και πόσο καλύπτει το θέμα;
Για κάθε ανακτημένο αποτέλεσμα κρίθηκε μεταξύ των άλλων η σχετικότητα του με την αντίστοιχη ερώτηση (Γράφημα 3), δηλαδή, εάν ήταν σχετικό (relevant), μερικώς σχετικό (partial relevant) ή μη σχετικό (not relevant).
Γράφημα 3. Σχετικότητα απαντήσεων (Brophy και Bawden, 2005).
Το ακόλουθο γράφημα (Γράφημα 4) μας δείχνει σε ποσοστά μια άλλη διάσταση της αναζήτησης των χρηστών και η οποία έχει να κάνει με την αποτυχία ανάκτησης συγκεκριμένων τεκμηρίων. Η αποτυχία (περίπου 70%) αφορά την ανεπάρκεια των φοιτητών να ανακτήσουν ορισμένα τεκμήρια γιατί απαιτούσαν την γνώση του ίδιου του τίτλου του έργου. Στην αντίστοιχη περίπτωση για τις βιβλιοθήκες, το ποσοστό είναι χαμηλότερο (50%) καθώς μπορούσαν να ανακτηθούν τροποποιώντας την ερώτηση μέσω των διατιθεμένων εργαλείων στην φόρμα αναζήτησης του καταλόγου.
Γράφημα 4. Ποσοστά αποτυχίας στην ανάκτηση (Brophy και Bawden, 2005)
Μια γενική εκτίμηση που προκύπτει από τα αποτελέσματα της έρευνας (Πίνακας 3) θέλει τα δύο συστήματα να λειτουργούν συμπληρωματικά, όπως αυτά αξιολογούνται από την γενικότερη εικόνα των ανακτημένων ερωτημάτων. Αλλά, εάν θέλουμε να τα συγκρίνουμε με όρους πλεονεκτημάτων και μειονεκτημάτων, συνοπτικά μπορούμε να συμπεράνουμε τα ακόλουθα:
Η μηχανή αναζήτησης Google παρουσιάζει:
- υψηλό ποσοστό σχετικών ανακτημένων τεκμηρίων
- υψηλό ποσοστό επαρκής ή καλής ποιότητας αποτελεσμάτων
- υψηλό ποσοστό μοναδικών τεκμηρίων (με την έννοια ότι δεν ανακτήθηκαν και από τη βιβλιοθήκη)
- κανένα πρόβλημα στην πρόσβαση
Από την άλλη πλευρά, οι βιβλιογραφικές βάσεις και ο κατάλογος μιας βιβλιοθήκης φαίνεται ότι έχει:
- επαρκές ποσοστό σχετικών ανακτημένων τεκμηρίων
- υψηλό ποσοστό καλής ποιότητας αποτελεσμάτων
- υψηλό ποσοστό μοναδικών τεκμηρίων (με την έννοια ότι δεν ανακτήθηκαν και από τη Google)
- κάποια προβλήματα πρόσβασης
Γενικότερα, η έρευνα έδειξε ότι οι βιβλιογραφικές βάσεις μιας βιβλιοθήκης εμφανίζουν μια ποιοτική διαφορά σε σχέση με τη Google, ενώ έχει ορισμένα προβλήματα πρόσβασης των χρηστών στις βάσεις της. Τα προβλήματα αυτά σχετίζονται με περιορισμούς πρόσβασης στο υλικό που θέτει κάθε βιβλιοθήκη για λόγους πνευματικών και άλλων θεμάτων. Η προσβασιμότητα είναι πιθανό να λειτουργεί υπέρ της Google όταν αφορά τεκμήρια που δεν έχουν περιορισμούς χρήσης και αυτό να οδηγήσει και στην προτίμησή της από τους φοιτητές.
Συνοψίζοντας τα παραπάνω, θα σημειώνεται ότι το μεγάλο εύρος και η συνεχώς αυξανόμενη ποικιλομορφία της διαδικτυακής πληροφορίας δίνει πολλές δυνατότητες αναζήτησης πληροφόρησης αλλά παράλληλα δημιουργεί και πρωτοφανείς προκλήσεις για τους φοιτητές. Και αυτό γιατί η εφήμερη φύση της και η έλλειψη των παραδοσιακών μορφών διαδικασιών αναζήτησης κάνει την όλη διαδικασία της έρευνας μια δύσκολη και συχνά επισφαλή διαδικασία. Επίσης, οι χρήστες δεν αποτελούν πια παθητικούς αποδέχτες πληροφοριών (μέσω δανεισμού βιβλίων ή άλλων τεκμηρίων) αλλά ενεργοί αναζητητές πληροφοριακών πηγών σε διάφορα μορφότυπα. Παράλληλα, οι βιβλιοθήκες και οι επιστήμονες της πληροφόρησης παρουσιάζουν ένα αυξανόμενο ενδιαφέρον για εκπαίδευση των χρηστών σε θέματα αξιολόγησης των διαδικτυακών πόρων, καθώς έχουν συνειδητοποιήσει τις ανάγκες των χρηστών τους για επαγγελματική και επιστημονική βοήθεια και καθοδήγηση. Εάν και οι φοιτητές μπορεί να είναι δεινοί χρήστες μηχανών, προγραμμάτων ή ηλεκτρονικών παιχνιδιών, όπως το YouTube, MySpace ή το Limewire δεν σημαίνει ότι είναι και γεννημένοι ερευνητές. Η επιστημονική έρευνα και ανάκτηση της αξιόλογης πληροφορίας παραμένει μια δύσκολη και επίπονη διαδικασία, η οποία απαιτεί καθοδήγηση και εξάσκηση, γνωστά, δηλαδή, για τους βιβλιοθηκονόμους ζητήματα.
Συμπεράσματα
Το θέμα της ποιότητας της πληροφορίας και των ποιοτικών πληροφοριακών πόρων που διατίθενται μέσω του Διαδικτύου έχει απασχολήσει και θα συνεχίσει να απασχολεί τους ερευνητές της Επιστήμης της Πληροφόρησης. Υπάρχουν πολλές πτυχές αλλά όλες έχουν ένα κοινό γνώμονα: την αξιολόγηση, ώστε να επιτυγχάνεται η έγκυρη και έγκαιρη πληροφόρηση με χρήση των εύκολα προσβάσιμων ψηφιακών πόρων. Το ζητούμενο της εποχής μας παραμένει το πώς θα υπερβούμε τα προβλήματα που προκύπτουν από τη λεγόμενη "δημοκρατία του Internet" που δίνει τη δυνατότητα στον οποιοδήποτε, ειδήμονα ή μη να αναρτήσει σε αυτό τις δημοσιεύσεις του. Η πρόκληση είναι, αφ’ ενός, η ανάπτυξη δεξιοτήτων από πλευράς επιστημόνων της πληροφόρησης αλλά και ερευνητών που θα τους επιτρέπει να κρίνουν και να επιλέγουν μόνο τους αξιόλογους, έγκυρους και έγκαιρους πόρους που ανταποκρίνονται στις πληροφοριακές τους ανάγκες και αφ’ εταίρου, ο σχεδιασμός και η ανάπτυξη κατάλληλων εργαλείων που θα πραγματοποιούν με αυτοματοποιημένο τρόπο τον ποιοτικό έλεγχο που απαιτείται. Επίσης, πολλοί είναι και οι τρόποι για να επιτευχθεί αυτό όσο και οι λόγοι για τους οποίους είναι αναγκαίο να γίνει. Ο τομέας υπηρεσιών όμως, στον οποίο αυτοί θα αξιοποιηθούν είναι που καθορίζει τους λόγους και τους τρόπους αυτούς, όπως έγινε προσπάθεια να αναδειχθεί από την παρούσα εργασία.
Bovee M., Srivastava R, Mak B. (2003), ‘A Conceptual Framework and Belief-Funstion Approach to Assessing Overall Information Quality’, International Journal of Intelligent Systems, vol. 18, pp. 51-74.
Brophy J. and Bawden D. (2005), ‘Is Google enough? Comparison of an internet search engine with academic library resources’, Aslib Proceedings: New Information Perspectives, vol. 57, no. 6, pp. 498-512.
Cooke, A. (1999), ‘Quality of Health and Medical Information on the Internet’, Clinical Performance in Quality Healthcare, vol. 7, no. 4, pp. 178-182.
John, A. K. (2006), ‘A critical appraisal of internet resources on colorectal cancer’, Colorectal Disease, vol. 8 no. 3 pp. 217-223
Lillrank, P. (2002), ‘The quality of information’, International Journal of Quality & Reliability Management, vol. 20, no. 6, pp. 691-703.
Liu Z., Huang X. (2005), ‘Evaluating the credibility of scholarly information on the web: A cross cultural study’, The International Information & Library Review, vol. 37, no. 2, pp. 99-106.
Metzger M. (2007), ‘Making Sense of Credibility on the Web: Models for Evaluating Online Information and Recommendations for Future Research’, Journal of the American Society for Information Science and Technology, vol. 58, no. 13, pp. 2078-2091.
Reeves C.A., Bednar D.A. (1994), ‘Defining Quality: Alternatives and Implications’, The Academy of Management Review, vol. 19, no. 3 pp. 419-445.
Sillience E. [et al.] (2007), ‘How do patients evaluate and make use of online health information?, Social Science & Medicine, vol. 64, no. 9, pp. 1853-1862.
Ucak, N. (2007), ‘Internet Use Habits of Student of Department of Information Management, Hacettepe University, Ankara’, The Journal of Academic Librarianship, vol. 33, no. 6, pp. 697-707.
Zins, C. (2007), ‘Knowledge Map of Information Science’, Journal of the American Society for Information Science and Technology, vol. 58, no. 4, pp. 526-535.
Σκοτινιώτη, Ηλ. (2007), ‘Ιατρικό λάθος: Η εμπειρία από τις Η.Π.Α.’, Ιατρική του σήμερα, αρ.45, σ. 22-25
Τριλίζας, Ν., Ειδικά θέματα για την ποιότητα, Πάτρα: Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, 2001-2002.
Τσιότρας, Γ., Βελτίωση ποιότητας , Αθήνα : Ευγ. Μπένου, 2002.
Ηλεκτρονικοί πόροι
Grasso, B. & Genest, R. (2001), ‘Use of a personal digital assistant in reducing medication error rates’, Psychiatric Services [online], vol. 52, no. 7, pp. 883-886. Ανάκτηση 5 Ιανουαρίου 2008, από
Head, A. (2007), ‘Beyond Google: How do students conduct academic research?’, First Monday, vol. 12, no. 8. Ανάκτηση 28 Ιανουαρίου 2008, από http://firstmonday.org/issues/issue12_8/head/index.html
HON Code of Conduct (HONcode) for medical and health Web sites. Ανάκτηση 22 Ιανουαρίου 2008, από http://www.hon.ch/HONcode/Greek/
Perceptions of Library and Information Resources, OCLC, 2005. Ανάκτηση 12 Ιανουαρίου 2008, από http://www.oclc.org/reports/pdfs/Percept_all.pdf
Κοινωνία της Πληροφορίας (2007), ‘Μελέτη για την μέτρηση των δεικτών των πρωτοβουλιών eEurope και i2010 για τα έτη 2006 και 2007’. Ανάκτηση 22 Ιανουαρίου 2008 από
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου