SOS εκπέμπει η Βιβλιοθήκη της “Εστίας Ν. Σμύρνης”

Ένα σημαντικό κομμάτι της τοπικής ιστορίας της Ν. Σμύρνης κινδυνεύει να σβήσει η πολιτική των τοπικών αρχόντων απέναντι στο ιστορικό σωματείο “Εστία Ν. Σμύρνης”.

Η οικονομική κρίση χτύπησε και το άλλοτε ανθίζον σωματείο το οποίο οδεύει με σταθερά βήματα προς την καταστροφή του. Θα σκεφτόταν κανείς πως ο βασικός λόγος είναι η κακοδιαχείριση των πόρων και οι κακές επιλογές για την αξιοποίηση της κάποτε τεράστιας περιουσίας της Εστίας. Θα μπορούσα έως ένα βαθμό να συμφωνήσω με την άποψη καθώς αυτή είναι η μοίρα των φορέων (ιδιωτικών ή δημοσίων) των οποίων τα οικονομικά διαχειρίζονται και τις αποφάσεις για τα οποία λαμβάνουν άνθρωποι αιρετοί μεν, όχι αρκετά ικανοί δε. Αυτή η παρένθεση δεν αφορά αποκλειστικά την Εστία αλλά εκφράζει την άποψή μου για τη γενικότερη οικονομική κατάσταση στη χώρα. Όταν οι δημόσιες σχέσεις και τα ρουσφέτια είναι αυτά που εξασφαλίζουν την εκλογή κάποιου, δεν είναι απαραίτητο πως αυτός ο κάποιος είναι ο ικανότερος. Είναι απλά ο δημοφιλέστερος. Και ως εκ τούτου, δεν εξασφαλίζεται η αποδοτικότητά του και η στάση του στο ύψος των περιστάσεων.

Κλείνοντας την παρένθεση, επανέρχομαι στην Εστία. Αιτία για την οικονομική καταστροφή δεν είναι οι επιλογές του Δ.Σ. της. Η κύρια οικονομική πληγή είναι τα χρέη του Δήμου Ν. Σμύρνης προς το σωματείο. Η Εστία ενοικιάζει στο δήμο τα σχολικά κτίρια επί της οδού 25ης Μαρτίου στην πλατεία της Ν. Σμύρνης. Σχετικά με την ιστορία του σχολείου, διαβάστε εδώ.

Η επιδότηση που λαμβάνει η Εστία από το Υπουργείο Παιδείας είναι σημαντικός οικονομικός πόρος για τη λειτουργία της. Αυτό το ποσό, όμως, δεν έχει καταβληθεί εδώ και μήνες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, τη δημιουργία μιας βαθιάς οικονομικής πληγής για το Μικρασιατικό σωματείο. Το προσωπικό της, (μην φανταστείτε κανένα λαό, καμιά 10αριά άτομα είναι), πληρώνεται μέχρι στιγμής από το αποθεματικό της Εστίας το οποίο, όμως, μέρα με τη μέρα εξαντλείται. Από μεθαύριο, λοιπόν, όλο το προσωπικό θα κληθεί να υπογράψει νέες συμβάσεις. Συμβάσεις ημιαπασχόλησης. Κι αυτό, όχι επ’ αόριστον γιατί απλά δεν γνωρίζουν ως πότε θα κρατήσει το αποθεματικό.

Αν οι πληροφορίες μου είναι σωστές και έχω καταλάβει καλά, το καταστατικό προβλέπει πως σε περίπτωση διάλυσης του Σωματείου της Εστίας, η ακίνητη περιουσία της θα περιέλθει στο Δήμο Ν. Σμύρνης.

Και εδώ έρχεται το σημείο που θέτει στην ανάρτηση το σήμα σχετικότητας με το συγκεκριμένο blog (αν ήταν πολιτικό το περιεχόμενο δε θα το έγραφα εδώ). Το πρόβλημά μου είναι το τι θα απογίνει με τη Βιβλιοθήκη της Εστίας. Και φαντάζομαι πως δεν είναι μόνο δικό μου πρόβλημα αλλά είναι και πρόβλημα όλων των ιστορικών και ερευνητών που έχουν γνωρίσει τη βιβλιοθήκη της Εστίας και το υλικό της.

Δεν μπορώ να είμαι αντικειμενική γιατί αυτή τη βιβλιοθήκη την πονάω. Εκτός του ότι είμαι γέννημα – θρέμμα της Ν. Σμύρνης, η βιβλιοθήκη της Εστίας είναι η πρώτη βιβλιοθήκη της οποίας πέρασα το κατώφλι τόσο ως αναγνώστρια όσο και ως υπάλληλος. Η βιβλιοθήκη της Εστίας, όπως μπορείτε να δείτε και στη σελίδα του σωματείου, έχει μια σημαντική συλλογή τεκμηρίων που περιλαμβάνει βιβλία, μικρασιατικό τύπο, ιστορικό φωτογραφικό αρχείο, χειρόγραφα αλλά και σπάνιες εκδόσεις. Οι θησαυροί της δεν εκτιμήθηκαν δεόντως από τη διοίκηση του σωματείου με αποτέλεσμα το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας της να το έχει διανύσει ως δωρεοβίωτη στηριζόμενη σχεδόν αποκλειστικά στην εκτίμηση που έτρεφαν γι’ αυτή οι αναγνώστες και στο ζήλο του προσωπικού της. Η βιβλιοθήκη της Εστίας δεν είναι ένας χώρος στον οποίο εργάζεται κανείς για να κάνει καριέρα ή για να γίνει πλούσιος (αυτό άλλωστε σπάνια συμβαίνει σε όλες τις ελληνικές βιβλιοθήκες). Το προσωπικό της βιβλιοθήκης της Εστίας κρατάει ζωντανή τη βιβλιοθήκη τα τελευταία 20 χρόνια περίπου. Και όταν λέμε προσωπικό; Εννοούμε κυρίως 1 πρόσωπο το οποίο έχει παραμείνει σταθερό αυτή την 20ετία και που από μεθαύριο θα κλειθεί να εργάζεται σε 4ωρη βάση ή ακόμα και καθόλου. Μιλάμε για ένα πρόσωπο που τα 13 πρώτα χρόνια του στο χώρο παρείχε στο κοινό ανοιχτό αναγνωστήριο και τις 8 ώρες του 8ώρου του. Και για ένα πρόσωπο το οποίο έπρεπε να διαχειριστεί όλη αυτή τη συλλογή μόνο του. Όσοι έχουν επισκεφθεί τη βιβλιοθήκη της Εστίας, ξέρουν πως δε θα ήταν αυτή που είναι χωρίς το υπάρχον προσωπικό το ταλανίζεται 19 χρόνια τώρα σ’ έναν χώρο που μέχρι πρότινος δεν είχε θέρμανση, σε μια βιβλιοθήκη με αχανή συλλογή που δεν είχε οργάνωση γιατί κανείς δε διέθεται το ελάχιστο απαιτούμενο κονδύλι προκειμένου η βιβλιοθήκη να αποκτήσει ένα βιβλιοθηκονομικό πρόγραμμα, σε μια βιβλιοθήκη που μέχρι πριν από 7 χρόνια λειτουργούσε με αναγνωστήριο 10 ώρες τη μέρα με μόνο μία υπάλληλο πλήρους απασχόλησης. (Αυτές τις τελευταίες γραμμές, θέλω χρόνια τώρα να τις γράψω αλλά δεν ήθελα να προκαλέσω έριδες και κυρίως πρόβλημα στο προσωπικό της Βιβλιοθήκης. Τώρα, όμως, που κατάφεραν να στείλουν την Εστία για φούντο, πραγματικά δεν βρίσκω πια το λόγο να μην τα πω).

Πέρα απ’ το ανθρώπινο στοιχείο που είναι πολύ σημαντικό, καθώς είναι γνωστό πως στη χώρα μας οι άνθρωποι είναι που κάνουν τις βιβλιοθήκες, υπάρχει και το αντικειμενικό του τι θα απογίνει η συλλογή.

Τα 3 τελευταία χρόνια (με τις συνθήκες εργασίας που περιέγραψα), στη βιβλιοθήκη, που επιτέλους κατάφερε να αποκτήσει βιβλιοθηκονομικό πρόγραμμα έχουν περαστεί 10000 τίτλοι βιβλίων (μιλάμε για αναδρομική βιβλιογραφική, θεματική και φυσική επεξεργασία από 3 άτομα τα οποία παράλληλα εξυπηρετούν μεγάλο αριθμό αναγνωστών καθημερινά). Και αυτή τη στιγμή που διαφαινόταν κάποια βελτίωση και ενώ γνωρίζουμε πως υπάρχουν ακόμα πολλές δυνατότητες, δεν είναι πολύ άδικο να μη βρεθεί κανείς να στηρίξει την προσπάθεια αυτή; Και ακόμη κι αν χρειαστεί να απορροφηθεί από το Δήμο, δεν πρέπει να διατηρηθεί το προσωπικό που ήδη γνωρίζει τις ανάγκες απ’ τη στιγμή που ο Δήμος δεν διαθέτει βιβλιοθήκη και συνεπώς δεν έχει το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό για να την συντηρήσει; Είναι πιο λογικό να κλείσει η βιβλιοθήκη απ’ το να διατηρηθεί με την αρωγή του Δήμου με το υπάρχον προσωπικό;

Εν πάσει περιπτώσει, η ανάγκη για ύπαρξη μίας τουλάχιστον βιβλιοθήκης εν καιρώ κρίσης, οικονομικής και όχι μόνο, στη Ν. Σμύρνη είναι κατά τη γνώμη μου επιτακτική και η δημοτική αρχή θα πρέπει να επιληφθεί τόσο της διατήρησης της συλλογής της Εστίας όσο και της δημιουργίας Δημοτικής Βιβλιοθήκης γιατί καλές οι συναυλίες και οι χαρές και τα πανηγύρια αλλά πολιτισμός δεν είναι μόνο αυτά. Ελπίζω, λοιπόν, στο αίτημά μου για συνάντηση ο Δήμαρχος να ανταποκριθεί θετικά. Σε κάθε περίπτωση, θα επανέλθω προς ενημέρωσή σας.