Όταν οι βιβλιοθήκες αντιμετωπίζονται σοβαρά…

Τι κάνουν γύρω από ένα τραπέζι:

1. Ένας πανεπιστημιακός καθηγητής ιστορίας,
2. ένας πρόεδρος βιβλιοθήκης,
3. ένας καθηγητής του πανεπιστημίου Harvard,
4. ένας αρχιτέκτονας, συντηρητής και ιστορικός,
5. ένας βοηθός συντάκτη περιοδικού και
6. ένας καθηγητής κοινωνικής επιστήμης

Δεν ξέρω τι σκέφτεστε, η αλήθεια, όμως, είναι ότι πρόκειται για ένα πάνελ που συγκεντρώθηκε για να συζητήσει το πρόγραμμα ανακαίνισης ενός παραρτήματος της Δημόσιας Βιβλιοθήκης της Νέας Υόρκης. Το κόστος του συγκεκριμένου σχεδίου; 300 εκατομμύρια δολλάρια. Συμπέρασμα: Όχι μόνο κάποιοι διατίθενται να πληρώσουν αυτό το ποσό για την ανακαίνιση της βιβλιοθήκης αλλά τόσο σημαντικοί άνθρωποι συγκεντρώνονται για να λογομαχήσουν υπέρ / κατά του εγχειρήματος.

Δε θα επεκταθώ γιατί λεπτομέρειες και επιχειρήματα και των δύο πλευρών θα βρείτε στο άρθρο των N.Y. Times.

Αυτό που θα πω είναι: Γιατί αυτοί διαθέτουν τόσα πολλά και καλούν τόσο πολλούς (και σημαντικούς, ας μου επιτραπεί) να ασχοληθούν με τις βιβλιοθήκες τους; Και τι κάνουμε εμείς λάθος και δεν τα καταφέρνουμε; Είναι εκείνοι υπερβολικοί ή μήπως ξέρουν κάτι που δεν ξέρουμε; Κι αν ναι, πώς θα γίνει να το μάθουμε κι εμείς;;;