Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια τάση για αλλαγή στο ρόλο των βιβλιοθηκών. Σε ένα, σχετικά μικρό, βαθμό στην Ελλάδα και πολύ πιο έντονα στις βιβλιοθήκες της Ευρώπης και της Αμερικής, οι λαϊκές, κυρίως, βιβλιοθήκες αποκτούν ένα νέο προσανατολισμό. Στόχος, πλέον, γίνεται η δημιουργία προγραμμάτων στις βιβλιοθήκες που υποστηρίζουν τη μάθηση, προσφέρουν ίσες ευκαιρίες σε όλα τα μέλη της κοινότητας, οδηγούν στην προσωπική ολοκλήρωση των μελών της, ενθαρρύνουν την ενεργό συμμετοχή τους στην κοινωνία αυξάνοντας τις δυνατότητες τους για κοινωνική επανένταξη.
Οι βιβλιοθήκες καλούνται να γίνουν οι «πυλώνες της διά βίου μάθησης» γεγονός που αποτελεί απαίτηση της εποχής μας. Συγκεκριμένα χαρακτηριστικά των λαϊκών, γενικά, βιβλιοθηκών, όπως τ’ ότι διαθέτουν ήδη οργανωμένες πηγές γνώσης, πρωτοστατούν στις τοπικές πολιτιστικές δραστηριότητες, στη χρήση νέων τεχνολογικών μέσων, γίνονται σύνδεσμος μεταξύ επιμέρους κοινωνιών και μεγάλων κέντρων της γνώσης και του πολιτισμού και συμβάλλουν δραστικά στην κοινωνικοποίηση του ατόμου και γίνονται κέντρο αναφοράς σε κοινωνικές δραστηριότητες, διευκολύνουν το έργο αυτό.
Στην Ελλάδα από πλευράς Υπουργείου Παιδείας, οι διαδικασίες αυτές υποστηρίζονται μέσω δημοσίων κέντρων πληροφόρησης σε 29 δημοτικές βιβλιοθήκες στις οποίες διατίθενται τουλάχιστον 10 ηλεκτρονικοί υπολογιστές με γρήγορη σύνδεση για το κοινό και 56 κέντρα πληροφόρησης σε 13 περιφέρεις. (Πηγή Γεν. Γραμ. Εκπαίδευσης Ενηλίκων ΥΠΕΠΘ).
Η παγκοσμιοποίηση δημιουργεί νέες απαιτήσεις για δεξιότητες και γνώσεις που προκειμένου να καλυφθούν απαιτείται οργάνωση, διαχείριση και συντονισμός από την πολιτεία. Αυτός ο ρόλος έχει ανατεθεί στη Γραμματεία Βιβλιοθηκών, Ιστορικών Αρχείων & Εκπαιδευτικής Ραδιοτηλεόρασης του ΥΠΕΠΘ.
Η οικειότητα που νιώθουν οι αναγνώστες για τις δημοτικές ή δημόσιες βιβλιοθήκες, η σχεδιασμός των υπηρεσιών των βιβλιοθηκών αυτών να αντιμετωπίζουν ποικίλες πληροφοριακές ανάγκες και πολυμορφικό κοινό καθώς και η χωροταξική κατανομή τους σε εθνικό επίπεδο, τις καθιστούν ιδανικούς φορείς για την επίτευξη των προαναφερθέντων στόχων.
- Eνισχύει δράσεις αυτομόρφωσης, μια παραδοσιακή λειτουργία της βιβλιοθήκης που ενισχύει το άτομο στην εξατομικευμένη προσέγγιση της γνώσης
- Υποστηρίζει με το υλικό της και τις λειτουργίες της τις τυπικές ή άτυπες μορφές εκπαίδευσης, όπως την εκπαίδευση στο σχολείο, τα σεμινάρια επιμόρφωσης, τις πολιτιστικές εκδηλώσεις κλπ.
- Διοργανώνει επιμορφωτικές δράσεις για τους χρήστες ή για το ευρύτερο κοινό τους, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την πληροφοριακή παιδεία.
Μιας και το θέμα του ρόλου των βιβλιοθηκών στη δια βίου μάθηση το βρίσκουμε αρκετά ενδιαφέρον, φιλοδοξούμε να ακολουθήσουν αρκετά σχετικά άρθρα, όπου θα αναδεικνύεται εκτενέστερα αυτός ο ρόλος στον ελληνικό χώρο, αρχικά, και στη συνέχεια στο διεθνή.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το θέμα, χρήσιμη πηγή αποτελούν οι εισηγήσεις της ημερίδας «Βιβλιοθήκες και δια βίου μάθηση : Η ελληνική πραγματικότητα», που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 4 Ιουνίου 2007 στο Ίδρυμα Ευγενίδου. Πρόσβαση σε αυτές δίνεται μέσω του ακόλουθου link.
2 σχόλια:
Νομίζω πως το έχουμε ξαναπεί: Το πρωτεύον και δύσκολο σ'εμάς δεν είναι η γνώση, αλλά η θέληση. Το ζητούμενο δεν είναι οι πληροφορίες σχετικά με το θέμα από υπεύθυνους και μη για το επίπεδο των υπηρεσιών που προσφέρουν οι βιβλιοθήκες στη χώρα μας, αλλά η θέληση να στοχεύουμε τις υπηρεσίες μας στο χρήστη διερευνώντας τις ανάγκες του και αξιοποιώντας τα εργαλεία που έχουμε στη διάθεσή μας. Ωραίες οι ημερίδες, αλλά επί του πρακτέου τι γίνεται.
Πάντως για να οργανώσουμε διαδικασίες δια βίου μάθησης, θα πρέπει να έχουμε εξασφαλίσει πρώτα μια σειρά από παράγοντες στη λειτουργία, τη στελέχωση, την οικονομία, το υλικό και τις υπηρεσίες της βιβλιοθήκης μας
Η Δια Βίου Μάθηση πρέπει να είναι ένας από τους πιο βασικούς στόχους των βιβλιοθηκών. Πολύ ωραίο το post και εύχομαι η κυβέρνηση από εδώ και εμπρός να είναι λιγάκι (έως πολύ) πιο γενναιόδωρη ως προς τα κονδύλια για αυτό το σκοπό.
Δημοσίευση σχολίου