Οι βιβλιοθήκες του 21ου αιώνα όπως τις θέλουν οι χρήστες

Πολύ συχνά διαμαρτυρόμαστε ως κλάδος για την αδικία που μας δέρνει. Για την ακρίβεια, έχει τύχει σε συζήτηση με συνάδελφο να πούμε πως οι βιβλιοθηκονόμοι είμαστε η χειρότερη παρέα γιατί όταν συζητάμε για τη δουλειά μας, πάντα διαμαρτυρόμαστε για τις άθλιες συνθήκες, τις ελλείψεις, τους χαμηλούς μισθούς και γενικά όλα τα προβλήματα που είναι γνωστά σε όλους μας.

Και φυσικά δεν πρόκειται να μας αδικήσω γιατί όντως είναι έτσι τα πράγματα. Το ζητούμενο, όμως, είναι άλλο. Κάθε μέρα απευθυνόμαστε σε ένα κοινό το οποίο έχει κάποιες απαιτήσεις από εμάς. Και κάθε μέρα φιλοδοξούμε να προσελκύσουμε νέους χρήστες, οπότε το ερώτημα που προκύπτει κατ’ εμέ είναι αν εμείς ανανεωνόμαστε.

Προσωπικά δεδομένα και δικαίωμα στην πληροφορία και την ελεύθερη πρόσβαση

Σύνταγμα

Άρθρο 5 - (Ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας, προσωπική ελευθερία)

1. Καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη.
2. Όλοι όσοι βρίσκονται στην Ελληνική Επικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας τους, χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής, γλώσσας και θρησκευτικών ή πολιτικών πεποιθήσεων. Εξαιρέσεις επιτρέπονται στις περιπτώσεις που προβλέπει το διεθνές δίκαιο.
Απαγορεύεται η έκδοση αλλοδαπού που διώκεται για τη δράση του υπέρ της ελευθερίας.
3. Η προσωπική ελευθερία είναι απαραβίαστη. Κανένας δεν καταδιώκεται ούτε συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται ούτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο περιορίζεται, παρά μόνο όταν και όπως ορίζει ο νόμος.
**4. Απαγορεύονται ατομικά διοικητικά μέτρα που περιορίζουν σε οποιονδήποτε Έλληνα την ελεύθερη κίνηση ή εγκατάσταση στη Χώρα, καθώς και την ελεύθερη έξοδο και είσοδο σ’ αυτήν. Τέτοιου περιεχομένου περιοριστικά μέτρα είναι δυνατόν να επιβληθούν μόνο ως παρεπόμενη ποινή με απόφαση ποινικού δικαστηρίου, σε εξαιρετικές περιπτώσεις ανάγκης και μόνο για την πρόληψη αξιόποινων πράξεων, όπως νόμος ορίζει.

Πληροφοριακοί πόροι: ποιότητα της πληροφορίας και διαδίκτυο (Μέρος 2ο): Ιατρική πληροφόρηση

Η χρήση των διαδικτυακών πόρων Ιατρική πληροφόρηση

Ένας συνεχώς αυξανόμενος αριθμός ασθενών στρέφεται στο Διαδίκτυο για αναζήτηση πληροφορίας σχετικά με διάφορα ιατρικά ζητήματα. Το Διαδίκτυο παρέχει πληθώρα πληροφοριών γεγονός που καθιστά ευνόητη και κρίσιμη την ανάγκη για αξιόπιστη πληροφόρηση και παράλληλα έχει οδηγήσει στην πραγματοποίηση διαφόρων ερευνών σχετικών με τους τρόπους αξιολόγησης των διαφόρων πηγών πληροφόρησης. Σύμφωνα, λοιπόν, με έρευνα των Sillience et al. (2007), οι ενδιαφερόμενοι τελικοί χρήστες αξιολογούν ένα δικτυακό τόπο με συγκεκριμένα κριτήρια που είτε οδηγούν στην επιλογή είτε στην απόρριψή του. Έτσι, οι χρήστες, συνήθως απορρίπτουν ένα δικτυακό τόπο για τους ακόλουθους λόγους:

Πληροφοριακοί πόροι: ποιότητα της πληροφορίας και διαδίκτυο (Μέρος 1ο)

Περίληψη

Πληθώρα πόρων που αφορούν σε θέματα υγείας και ιατρικής πληροφορίας είναι διαθέσιμοι μέσω Διαδικτύου. Λόγω της σοβαρότητας που επέχουν για τη δημόσια υγεία οι πληροφορίες που αντλούνται από τους ανάλογους διαδικτυακούς τόπους, είναι πολύ σημαντικό να γίνεται σωστή επιλογή των πόρων που θα χρησιμοποιηθούν τελικά. Αυτή η εργασία, προτείνει κάποια κριτήρια που καλό είναι να χρησιμοποιηθούν στην αξιολόγησή τους καθώς και παρουσιάζει το Health On the Net Foundation, έναν οργανισμό που έχει καταστήσει έναν Κώδικα Δεοντολογίας για την τυποποίηση της αξιοπιστίας των ιστοσελίδων ιατρικών πληροφοριών και θεμάτων υγείας, που διατίθενται μέσω του World Wide Web . Επίσης, η εργασία αναφέρεται στην συμπεριφορά των φοιτητών κατά τη διαδικασία της αξιολόγησης των διαδικτυακών πηγών που χρησιμοποιούν στις ερευνητικές τους εργασίες. Οι φοιτητές εάν και γενικότερα είναι εξοικειωμένοι με τη χρήση του Διαδικτύου, προκύπτει ότι έχουν προβλήματα στην ανάκτηση αξιόλογων πληροφοριακών πόρων καθώς δεν έχουν επαρκώς εκπαιδευτεί στην αναζήτηση και χρήση των κατάλληλων εργαλείων. Για το λόγο αυτό συχνά καταφεύγουν στην προσωπική τους εμπειρία και σε αμφιβόλου ποιότητας κριτήρια αξιολόγησης της πληροφορίας που ανακτούν.